Pim is net terug uit Zambia en heeft zijn eindverslag ingeleverd. “Ik heb deze stage veel geleerd over mijn vakgebied. Dat je als meubelmaker veel met hout werkt is vanzelfsprekend, maar dat je dit hout niet koopt in een bouwmarkt maar zelf moet uitzoeken in een bos, zelf moet kappen, zelf moet drogen en vervolgens zelf met verwerken is voor mij nieuw. Dit vond ik zelf echt super vet en gaf mij een trots gevoel over mijn eindresultaat.”
Hoe tegenstrijdig het ook klinken mag, het kappen van de juiste takken is een essentieel onderdeel van de strijd tegen ontbossing. Het stageproject Kambisa!OnWood probeert er aan bij te dragen dat mensen zo veel aan levende bomen verdienen, dat ze die vaker kunnen laten staan. Takken mochten dan ook alleen geoogst worden als de boom daarna weer verder kon groeien. “Een juiste boom selecteren is ook lastiger dan het misschien lijkt”, schrijft Pim, “Hier had ik namelijk nog weinig kennis over. Gelukkig wisten de lokale medewerkers hier alles over. De juiste boom identificeren, de leeftijd, de nerfrichting, mannen- of vrouwenboom, de dikte van de schors … dit waren allemaal dingen waar je goed rekening mee moest houden.”
leren van beperking
Juist het gebrek aan materialen en machines bleek voor Pim erg leerzaam. “Werken met gelimiteerd gereedschap en materiaal was een enorme uitdaging aan het begin van de stage. Deze uitdaging veranderen al snel in een plezierige puzzel om je creativiteit te gebruiken. Werken met handgereedschap was ook een leerzame ervaring, ondanks alle blaren.”
Terug in Nederland, beseft Pim zich dat hij niet altijd een bus volle dure elektrische apparaten nodig heeft om zijn klanten goed te kunnen helpen. Met een paar simpele handgereedschapen kom je bij veel kleine klusjes al een heel eind, en het voorkomt een hele hoop gesjouw en gestofzuig.
eye opener
“Na deze stage ben ik echt anders gaan kijken naar mijn eigen levensstijl. Ik ben erg materialistisch
ingesteld. Zodra ik weer thuis was, keek ik rond in mijn kamer en zei ik hardop tegen mezelf
“wat heb ik veel onnodige spullen zeg”. Ik ben tot de conclusie gekomen dat geld en spullen niet
gelukkig maken. Die uitspraak is natuurlijk niet nieuw, maar om dit ook daadwerkelijk mee te
maken was toch echt een eye opener.”
Pim heeft een onvergetelijke tijd gehad in Zambia. “De lokale bevolking is enorm vriendelijk en openhartig. Zelfs met een laag inkomen zal je altijd eten en drinken worden aangeboden. Ook is hulp vragen aan elkaar normaal. Daar kan Nederland heel wat van leren!”
—
Je vindt Pim en zijn creaties op Instagram, @timmer.pim
dag Pim, wat mooi hoe je dit allemaal beschrijft.
En wat een flexibiliteit in je houding tov een heel ander leven. Ik was zelf ooit in Kenia, scholen bezoeken. Dat was voor mij ook life changing. Alle goeds! Lies (collega van je moeder :))